Można wyróżnić trzy rodzaje oddychania: brzuszne (przeponą), środkowe (żebrowe), szczytowe (szczytami płuc). Oddychanie brzuszne jest charakterystyczne dla mężczyzn, natomiast kobiety zwykle oddychają szczytami płuc. Rzadko wykorzystywane jest oddychanie środkowe, podobnie jak rzadko spotyka się oddech pełnymi płucami (dolnymi, środkowymi i górnymi) lub jednocześnie dwoma częściami płuc. Niepełne oddychanie sprawia, że do organizmu dostarczana jest niewystarczająca ilość tlenu, co może być przyczyną mniejszej wydolności fizycznej. Dodając do tego małą ilość ruchu, często siedzący tryb życia, przygarbioną sylwetkę można stwierdzić, że czynna powierzchnia naszych płuc raczej się zmniejsza, a nie rozwija.

Udowodniono, że jest to swego rodzaju "choroba cywilizacyjna". Wystarczy dotknąć swoich żeber - u nasady (na boku ciała) i z przodu na klatce piersiowej. Można zauważyć, że wszystkie żebra obniżają się, tzn. nie są równolegle do ziemi lecz pod pewnym kątem, co znacznie zmniejsza objętość klatki piersiowej oraz głębokość naszego oddechu.

Należy nauczyć się oddychać pełnymi płucami. W praktyce - nabieramy powietrza, kolejno, do płuc dolnych, środkowych i górnych, a następnie je wydychamy. Wygląda to tak jakby po naszym brzuchu przebiegała z dołu do góry fala. Wszystko to wykonujemy w określonym rytmie. Aby się tego nauczyć podzielimy sobie całą naukę na trzy etapy mniej więcej po półtora tygodnia ćwiczenia każdy etap.

ETAP 1

Oddychanie brzuszne

Najlepiej położyć się na wznak z nogami ugiętymi w kolanach. Rozluźnić, możliwie najlepiej, całe ciało, położyć dłonie w okolicy pępka. Należy powoli wdychać powietrze nosem tak by podczas wdechu brzuch podnosił nasze dłonie. Dobrze jest pilnować (dotyczy szczególnie kobiet) by nie nabierać powietrza, przy okazji, do górnych i środkowych płuc. Lepiej jest nabrać mniej powietrza, ale do brzucha niż w inne miejsca klatki piersiowej. Powietrze wydychamy ustami, a wdychamy nosem. Ważne jest, by podczas ćwiczenia wypracować umiejętność swobodnego oddychania angażując tylko dolne partie płuc (klatki piersiowej). By osiągnąć efekt dobrze jest ćwiczyć codziennie wieczorem ok. 15 min. przez okres ok. dwóch tygodni. Następnie przechodzimy do drugiego etapu. Pamiętajmy by niczego nie robić na siłę.

ETAP 2

Oddychanie środkowe

Najlepiej położyć się, tak jak w pierwszym etapie, na wznak z nogami ugiętymi w kolanach. Rozluźnić, możliwie najlepiej, całe ciało, położyć dłonie na żebrach (na bokach ciała, na wysokości splotu słonecznego). Należy powoli wdychać powietrze nosem tak by podczas wdechu żebra nasze (i dłonie) rozchodziły się na boki. Brzuch jest w tym czasie jest lekko wciągany. Ważne jest pilnowanie by powietrze wypełniało tylko nasze środkowe płuca. Etap ten ćwiczymy codziennie wieczorem ok. 15 min. przez okres ok. dwóch tygodni. Następnie przechodzimy do trzeciego etapu.

ETAP 3

Oddychanie górne

Najlepiej położyć się, tak jak w poprzednich etapach, na wznak z nogami ugiętymi w kolanach. Rozluźnić, możliwie najlepiej, całe ciało. Wdychać powietrze do szczytów płuc (tak jak przy głębokim wdechu), brzuch w tym momencie jest silnie wciągany. Ważne jest (szczególnie u mężczyzn) by powietrze nie było, przy okazji, wciągane do dolnych partii płuc. Etap ten ćwiczymy, tak jak poprzednie, codziennie wieczorem ok. 15 min. przez okres ok. dwóch tygodni. Po wyćwiczeniu tego będziemy mogli zacząć łączyć trzy fazy oddech falowego.